Świąteczna zmiana na lepsze!

Trudno powiedzieć, że lubię Święta Wielkiej Nocy. Oczywiście Śniadanie Wielkanocne jest bardzo miłe i smaczne, ale nie o to tylko chodzi. W Świętach tych podoba mi się w  głęboka symbolika każdego dnia Wielkiego Tygodnia i samej   Niedzieli Zmartwychwstania. Z szacunkiem patrzę na to, w jaki sposób w Polsce od zawsze  podchodzono do obrzędów. Np. w  Wielki Czwartek zwany cierniowym  biskupi i królowie  począwszy od Zygmunta III myli nogi starcom na pamiątkę tego, że Chrystus mył nogi swoim uczniom . W wielu domach jadło się tajnię czyli postna kolację. Wielki Piątek to odwiedzanie grobów Pańskich. Ten początkowo ściśle religijny zwyczaj stał się z czasem także okazją do spotkań towarzyskich. Według ludowych wierzeń w Wielki piątek woda  w rzekach i potokach miała właściwości uzdrawiające, więc myto się w nich bardzo porządnie. W tym roku wymagało by to pewnie nieco większego hartu ducha, prawda?  Wielka Sobota to dzień święconego – wody , ognia i pokarmu. Mikołaj Rej był wielkim propagatorem święconek. Znalazłam u Hanny Szymanderskiej opisy święconek w domach magnackich- jedzenie uformowane  często  w rzeźby naturalnej wielkości  wypełniało kilka  sporych  komnat i było bardzo wymyślne.  Np. u wojewody Sapiehy za króla Władysława IV święconkę stanowiły: na samym środku ogromnej komnaty stał Agnus Dei czyli Baranek Boży calutki z pistacji, wokół 4 dziki pieczone w całości i napełniane kiełbasami  szynkami i innymi mięsiwami- to były 4 pory roku. 12 miesięcy symbolizowało 12 jeleni podobnie jak dziki przygotowanych,  wokół układano  52  wytworne i duże ciasta- tyle ile tygodni a potem już „tylko” 365 babek. Alkoholu serwowano stosownie do jedzenia. Dzisiaj jadamy „trochę” skromniej, ale do jedzenia przywiązujemy także dużą wagę. W domu mojej siostry Magdaleny, gdzie spędzimy Święta wszystko przygotowujemy same i bardzo ten zamęt kuchenny lubimy.

Pomagają nam wszystkie nasze dzieci -jedne z lepszym skutkiem inne z mniejszym, ale ogólnie panuje atmosfera sympatycznego harmideru.

Zresztą Wielkanoc to z  założenia święta spędzane w najbliższej rodzinie, blisko siebie, razem. Instynkt pierwotny, mimo różnych mód, nowych zwyczajów i  egoizmu każe nam  w te dni być z rodzina.   Nie wyobrażam sobie Świąt Wielkiej Nocy poza domem. Nie dla mnie „Tunezje”,  wyjazdy  za miasto albo do hotelu. Dom to dom, rodzina to rodzina. Niedziela to radość- radość ,że znowu możemy złożyć sobie życzenia, zacząć nasze relacje od nowa . Że możemy znowu zmienić siebie samych i swój los na lepszy, że zaufanie komuś mocniejszemu, niż my sami będzie miało dla nas szczęśliwe skutki. Poza tym przetrwaliśmy ciężka zimę i możemy z wiosną obudzić w sobie siły do nowych starań. Słońce, które  już świeci wyżej dodaje nam nowej energii.

Kochani ! czy pisanki już zrobione, dom posprzątany  a jedzenie kupione? Czy gałązki bazi w wazonach już cieszą wasze oczy i obiecują ciepłe dni? Jeśli nie, to do dzieła!

Potraktujmy te ważne dni jako zastrzyk ogromnej, boskiej energii która wyzwoli w nas to, co najlepsze! A wszystko co dobre opiera się na miłości. Życzę więc , aby wypełniała ona Wasze serca, rozjaśniała Wasze oczy i dodawała sił! Wesołych Świąt! Alleluja!

Fot. Piotr Grzybowski/SuperExpress/archiwum prywatne