Taaaaaka ryba :)

W tym roku dane mi było spędzić majówkę tak, jak lubię najbardziej. Pogoda może nie rozpieszczała, ale z perspektywy wędkarza inaczej ocenia się warunki atmosferyczne. Wpadłem więc do rodzinnych Obornik po wędki, zgarnąłem znajomych i wybraliśmy się nad jedno z pobliskich jezior – Budziszewko. Mała letniskowa chatka zaraz na linii brzegu była aż nadto wygodnym miejscem. Od czynności właściwych odciągał nas tylko zapach kawy, a później grilla.

Ale nie ma nic piękniejszego niż gorąca kawa „parzona” na pomoście. Spokojna tafla jeziora, świeża dawka tlenu w płucach, w uszach zamiast zgiełku – subtelny koncert przyrody. Kocham to! Nie jestem wędkarzem sportowym, nie lubię się ścigać. Lubię za to kontemplować, pozwolić myślom płynąć własnym strumieniem. No, ale o rybach nie zapomnijmy. Po to też przyjechałem. Szczerze się przyznam, że szału nie było… Zaledwie kilka plotek, które dostały „całusa” i wróciły do rodziców w głębiny jeziora. Na drugi dzień zapragnąłem poprawić wynik, skoczyłem na akwen mniejszy, dziką „gliniankę”, położona 300 metrów od Warty. Tam było ciekawiej, padło około 20 płotek, z czego niektóre nadały się na śniadanie następnego dnia:)

Szczypta soli, pieprzu, cebula, noc w lodówce, a później obtoczenie w mące i na rozgrzane masło – chwila smażenia i gotowe. Może jeśli chodzi o wędkarsko – rekordów nie było, za to odpoczynek udał się wyśmienicie. Po tygodniach, które upłynęły pod kątem płyty „Duety”, teraz płynęła tylko woda, a w zasadzie majestatycznie stała w jeziorze dając potrzeby spokój i skupienie.

Taaaaaka ryba?? Nie…, ale taaaaaaaka majówka:)